کتاب آسمانی سوره انسان از آیه 5 تا 22

همانا نیکان از جامی نوشند که با عطر خوشی آمیخته است چشمه ای که بندگان خاص خدا از آن بنوشند و هرجا بخواهند جاریش سازند. آنها به نذر خود وفا کنند و از روزی که شر آن فراگیر است بترسند و طعام را با آنکه دوستش دارند به مستمند و یتیم و اسیر بدهند و در دل گویند ما فقط برای رضای خدا شما را اطعام میکنیم و هیچ پاداش و سپاسی از شما نمیخواهیم ما از پروردگار خود از روزی که سخت غمبار است هراسانیم پس خدا آنها را از شر آن روز نگاه دارد و شادمانی و سرور به آنها ارزانی دارد و به پاس آنکه صبر کردند بهشت و حریر پاداششان دهد که در آنجا بر تختها تکیه زنند در آنجا نه گرمای آفتاب ببینند و نه سرما و سایه های درختان بر آنها نزدیک و میوه هایش برای چیدن بسیار آسان است و ظروف سیمین و جامهای بلورین بر آنها بگردانند جام های بلورین از نقره که درست به اندازه باشند و در آنجا از جامی که آمیزه ی زنجبیل دارد به آنها مینوشانند از چشمه ای از بهشت که سلسبیل نامیده میشود. و بر گرد آنها پسرانی همیشه جوان بگردند که چون آنها را ببینی پنداریشان که مرواریدهای پراکنده اند و چون آنجا را بنگری ناز و نعمت فراوان و ملکی بیکران ببینی بر تنشان جامه های ابریشمی سبز و دیبای ستبر است و با دستبندهای سیمین آراسته شده اند و پروردگارشان واده ای پاک به آنان بنوشاند.

همانا این پاداشی برای شماست و از تلاش شما سپاسگزاری شده است